رابطه نارضایتی از تصویر بدنی با ابعاد شخصیتی (سرشت-منش) و علایم و نشانه های اختلالات روانی

مقدمه: تصویر بدنی، تصویر ذهنی ای است که ما از بدن خود داریم. با توجه به تاثیر جوامع غربی و رسانه ها بر میزان نارضایتی از تصویر بدنی، در سالهای اخیر مطالعات گسترده ای بر ابعاد مختلف تاثیر گذار بر نارضایتی از تصویر بدنی صورت گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی نارضایتی از تصویر بدنی با ابعاد شخصیتی( سرشت-منش) و علایم و نشانه های اختلالات روانی صورت گرفت. روش: در چهارچوب مدل همبستگی که درآن از روش همبستگی، رگرسیون و تحلیل مسیر استفاده شد، 271 دانشجو به صورت نمونه ‎گیری تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. نارضایتی از تصویر بدنی توسط پرسشنامه ی نگرانی از تصویر بدنی (bici) ارزیابی شد، bmi از طریق اندازه گیری وزن و قد محاسبه شد، برای تشخیص ادراک تحریف شده از تصویر بدنی، bmi با مقیاس نیمرخ رتبه بندی شکل مورد مقایسه قرار گرفت، ابعاد شخصیتی(سرشت-منش) از طریق پرسشنامه سرشت و منش کلونینجر (tci) و علایم اختلالات روانی توسط پرسشنامه خلاصه علایم (bsi) به دست آمد. نتایج: نتایج نشان دادند بین بعد پشتکار و همکاری با نارضایتی از تصویر بدنی همبستگی ضعیف و بین بعد خود-راهبری با نارضایتی از تصویر بدنی، همبستگی متوسط وجود دارد. هم چنین علایم وسواسی و اضطرابی 25/0 واریانس نارضایتی از تصویر بدنی و از طرف دیگر نارضایتی از تصویر بدنی، 25/0 واریانس علایم افسردگی را تبیین می کنند. این روابط در تحلیل مسیر نیز تائید شدند. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن هستند که بعد خود-راهبری و علایم وسواسی می توانند نقش پیش بینی کننده ای در تبیین نارضایتی از تصویر بدنی داشته باشند و همچنین نارضایتی از تصویر بدنی نقش تبیین کننده ای در علایم افسردگی دارند. از دگرسو ادراک تحریف شده از تصویر بدنی نقشی در نارضایتی از تصویر بدنی نداشته و این مفهوم تحت تاثیر ابعاد گسترده ی اجتماعی-فرهنگی می تواند باشد.